دیاکۆ شەفیعی
۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، فرصتی است برای یادآوری بی‌عدالتی‌ها و خشونت‌هایی که زنان در سراسر جهان، به ویژه در مناطق تحت سلطه رژیم‌های استبدادی و دیکتاتوری، با آن روبرو هستند. زنان کورد همواره در این عرصه نقشی برجسته ایفا کرده‌اند و در مبارزه برای حقوق بشر، آزادی و عدالت، به‌ویژه در دوران انقلاب ژن، ژیان، ئازادی، به عنوان پیشگامان اصلی مطرح شده‌اند.
انقلاب ژن، ژیان، ئازادی، نه تنها یک جنبش سیاسی و اجتماعی است بلکه یک مبارزه بنیادین برای تغییر و اصلاح در تمام ابعاد زندگی زنان و جامعه می باشد. در این جنبش، زنان کورد از ابتدای انقلاب ژینا در صف اول مبارزات قرار داشتند و با حضور فعال خود در تظاهرات و مبارزات مدنی و سیاسی، نقش خود را به‌عنوان نیروهای محرکه انقلاب برجسته ساختند. این زنان، با فریادهایی از جنس آزادی و عدالت اجتماعی، بر خلاف تمام فشارها و سرکوب‌ها، به میدان آمده و نشان دادند که در مسیر آزادی و برابری هیچ‌گاه عقب‌نشینی نخواهند کرد.
در این روز جهانی، باید به یاد زنان کوردی باشیم که در این مسیر نه تنها مبارزه کردند بلکه به‌خاطر دفاع از هویت کوردی و حقوق زنان مورد اذیت و آزار قرار گرفته‌اند. زنانی همچون زهرا محمدی، مژگان کاووسی، و ژینا مدرس گرجی که به‌دلیل تدریس زبان و حفظ هویت کوردی به شدت مورد پیگرد قرار گرفتند و بازداشت به زندان افتادند. این زنان، با آموزه‌های خود در مراکز آموزشی ، نسل جدیدی از کوردها را با زبان و فرهنگ خود آشنا ساختند و تلاش کردند که هویت فرهنگی خود را در برابر ظلم و ستم‌های رژیم ایران حفظ کنند.
یکی دیگر از زنان شجاع و مقاومی که باید در این روز با افتخار از اون سخن بە زبان آوریم، “زینب جلالیان” است. زینب، زن سیاسی کورد که به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی خود علیه رژیم جمهوری اسلامی ایران محکوم به حبس ابد شده است. او که به مدت ۱۷ سال در بدترین شرایط ممکن در زندان‌های این رژیم بە سر میبرد، تحت شکنجه‌های جسمی و روانی زیادی قرار گرفته و به‌رغم تمامی این مشکلات، هیچ‌گاه از اصول و آرمان‌های خود عقب‌نشینی نکرده است. مقاومت و ایستادگی زینب جلالیان نشان از اراده قوی دارد که در جنبش آزادایخواهانە زنان کورد همواره به‌عنوان نمادی از ایستادگی در برابر ظلم و تبعیض باقی خواهد ماند.
همچنین ما در این روز، باید بر حکم غیر انسانی اعدام “پخشانه عزیزی و وریشه مرادی” دو زن فعال مدنی و سیاسی تأکید کنیم. این دو زن آزادیخواە کورد به‌دلیل فعالیت‌های بشر دوستانه، حمایت از حقوق زنان و آزادی‌های اجتماعی در ایران، توسط رژیم جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده‌اند. این حکم نشان‌دهنده شدت سرکوب و بی‌رحمی رژیم در برابر زنانی است که به‌دنبال تغییر و بهبود وضعیت جامعه خود هستند. حکم اعدام این دو زن باید به شدت محکوم شود و هرچه سریع‌تر باید با فشارهای بین‌المللی برای آزادی این زنان توجه ویژه‌ای شود.
جنایت زژیم ترویستی ایران تنها در چهارچوبەی جغرافیای ایران خلاصە نمیشود، نمونە از این جنایت حملە موشکی در بە مقر دفتر سیاسی حزب دمکرات کوردستان ایران در سال ۲۰۱٨ در عمق خاک اقلیم کوردستان عراق بود کە در این حملە موشکی دو فعال سیاسی زنان کورد بە اسامی سهیلا قادری و نسرین حداد جان خود را فدایی آرمان های ازادی کوردستان و انسانیت کردند این حملات موشکی و تروریستی بار دیگر در اوایل انقلاب ژینا در سال ۲۰۲۲ بە حزب دمکرات صورت گرفت و این بار “ریحانە کنعانی” مادر باردار بە همراە نوزاد خود جان باختند کە نمادی از بی رحیمی رژیم ایران و بی توجهی آن بە حقوق زنان و کودکان است.
رژیم دیکتاتور ایران با اعمال سرکوب سیستماتیک، شکنجه‌های وحشیانه، اعدام و زندانی کردن فعالان سیاسی و مدنی، تلاش می‌کند تا صدای مردم آزادی‌خواه را خاموش کند و جریان‌های مستقل و مخالف را از بین ببرد. این سرکوب‌ها به‌ویژه در مناطق کوردستان، جایی که مردم آن سال‌هاست در برابر تبعیض و بی‌عدالتی مقاومت کرده‌اند، شدت بیشتری به خود گرفته است.
در پایان، باید اذعان کنیم که زنان کورد، با تمامی محدودیت‌ها و سرکوب‌های موجود، همیشه در خط مقدم مبارزه برای حقوق بشر، آزادی و برابری قرار دارند. آنها نه‌تنها در انقلاب‌های مختلف حضور دارند، بلکه همواره به‌دنبال تغییراتی بنیادین در وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه خود هستند. از این‌رو، در روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، باید صدای این زنان مبارز و آزادیخواە را به گوش جهانیان برسانیم و از آنها حمایت کنیم.
آزادی زنان کورد، آزادی تمامی انسان‌ها است و باید از این مبارزات زنان در کوردستان و جنبش آزادی بخش “ژن، ژیان، ئازادی” با تمام توان حمایت کنیم تا در آینده‌ای نزدیک شاهد آزادی، برابری و عدالت برای تمامی زنان در سراسر جهان باشیم.
شجاعت و مبارزه زنان کورد برای آزادی و عدالت اجتماعی، الهام‌بخش جنبش های آزادیخواهانە در سراسر جهان است.
